នីតិវិធីនៃការរៀបអាពាហ៍ពិពាហ៍រវាងពលរដ្ឋខ្មែរ និងជនបរទេស
នៅក្នុងសង្គមកម្ពុជា
ក៏សង្កេតឃើញមានការរៀបអាពាហ៍ពិពាហ៍ជាមួយបរទេសមានចំនួនច្រើនគួរឱ្យ កត់សម្គាល់ ។
ជាសុវត្ថិភាពរបស់ប្រជាពលរដ្ឋ កម្ពុជាបានបង្កើត
ព្រមទាំងកំពុងនឹងបង្កើតនូវលិខិតបទដ្ឋាន គតិយុត្តជាច្រើន ដែលបានបញ្ញត្ត
ក៏ដូចជាការពារនូវរាល់ទំនាក់ទំនងនៃការរៀបអាពាហ៍ពិពាហ៍រវាងពលរដ្ឋខ្មែរ
និងជនបរទេសផងដែរ។ បើទោះបីជាមានបទដ្ឋានមួយចំនួន បានអនុញ្ញាតឱ្យមានការរៀបអាពាហ៍ពិពាហ៍ជាមួយជនបរទេសក៏ដោយ
ប៉ុន្តែការអនុញ្ញាតនេះ ក៏ត្រូវអនុវត្តតាមនីតិវិធីច្បាស់លាស់ម៉ត់ចត់ ដើម្បីអាចធានាឱ្យបានថា
ការរៀបអាពាហ៍ពិពាហ៍នេះ ជាការរៀបអាពាហ៍ពិពាហ៍មួយដែលស្របច្បាប់ និងមិនមានការឆបោកផ្សេងៗពីសំណាក់ភាគីទាំងសងខាង
។
ក.ការរៀបអាពាហ៍ពិពាហ៍រវាងពលរដ្ឋខ្មែរជាមួយពលរដ្ឋបរទេសនៅបរទេស
ការរៀបអាពាហ៍ពិពាហ៍រវាងពលរដ្ឋខ្មែរ និង ជនបរទេសនៅឯបរទេស
គឺវាច្បាស់ណាស់ដែលថាការរៀបអាពាហ៍ពិពាហ៍នោះបានធ្វើឡើងនៅឯទឹកដីនៃប្រទេសណាមួយដែលមិនមែនជាទឹកដីរបស់ប្រទេសកម្ពុជា
ប៉ុន្តែបញ្ហាត្រង់ថាអ្នកដែលរៀបអាពាហ៍ពិពាហ៍នោះ គឺមានភាគីម្ខាង ឬទាំងពីរជាជនជាតិកម្ពុជា
។ អាស្រ័យហេតុនេះ គឺត្រូវមានជម្លោះផ្នែកគតិយុត្តអាចនឹងកើតឡើងមានន័យថាតើត្រូវយកច្បាប់ប្រទេសណាមួយមកអនុវត្ត។
អនុក្រឹត្យលេខ ១០៣ អនក្រ.បក ចុះថ្ងៃទី២៩ ខែធ្នូ ឆ្នាំ២០០០ ស្តីពីអត្រានុកូលដ្ឋាន
និងក្រមរដ្ឋប្បវេណីឆ្នាំ២០០៧ ក៏មានចែងអំពីករណីនេះផងដែរ មានន័យថាដើម្បីដោះស្រាយលើបញ្ហានេះដោយផ្អែកលើលិខិតបទដ្ឋាននេះគេមាន
វិធីពីរដើម្បីជ្រើសរើសក្នុងការអនុវត្ត ដែលមានដូចតទៅ ៖
ជម្រើសទីមួយ៖ ភាគីទាំងសងខាង អាចប្រើប្រាស់នីតិវិធីដែលមានចែងនៅក្នុងច្បាប់នៃប្រទេសដែលសាមីខ្លួនស្នាក់នៅ
[1]។
នៅក្នុងករណីនេះអាពាហ៍ពិពាហ៍នៅបរទេស ដែលធ្វើឡើងត្រឹមត្រូវតាមទម្រង់នៃអាពាហ៍ពិពាហ៍នៃប្រទេសនោះត្រូវបានទទួលស្គាល់យកជាការនៅកម្ពុជា
ប្រសិនបើមិនផ្ទុយនឹងច្បាប់របស់កម្ពុជា ។ បន្ទាប់មកលិខិតអាពាហ៍ពិពាហ៍នេះត្រូវយកមកចុះនៅស្ថានទូត
ឬ ស្ថានកុងស៊ុលរបស់កម្ពុជាប្រចាំនៅប្រទេសនោះ ឬយកមកចុះបញ្ជីអាពាហ៍ពិពាហ៍នៅឃុំសង្កាត់នៅប្រទេសកម្ពុជា
បើគូស្វាមីភរិយាមកតាំងទីលំនៅនៅកម្ពុជា ។
ជម្រើសទីពីរ ៖ ដោយអនុវត្តតាមក្រមរដ្ឋប្បវេណី
ឆ្នាំ២០០៧ ករណីនេះ អាចអនុវត្តបានដោយយកច្បាប់របស់ប្រទេសកម្ពុជាមកអនុវត្ត ឬ
ប្រើប្រាស់ដែលមានចែងអំពីក្ខខណ្ឌនីតិវិធី ដែលនីតិវីធីនោះគឺ ៖
បើមានបំណងចង់រៀបអាពាហ៍ពាហ៍ រវាងគ្នាពលរដ្ឋខ្មែរដែលរស់នៅបរទេសអាចដាក់ពាក្យសុំរៀបអាពាហ៍ពាហ៍
ជូនដំណឹងជាសាធារណៈ ចុះកិច្ចសន្យាអាពាហ៍ពាហ៍ និងចុះបញ្ចីអាពាហ៍ពាហ៍នោះនៅចំពោះមុខឯកអគ្គរាជទូត
ភារធារី ឬ កុងស៊ុលនៃព្រះរាជាណាចក្រកម្ពុជាប្រចាំនៅប្រទេសនោះ[2]
។
មួយវិញទៀតចំពោះការជូនដំណឹងជាសាធារណៈ (ការបិទប្រកាសផ្សាយ)
ត្រូវធ្វើដោយបិទនៅបញ្ជររបស់ស្ថានទូត ឬ ស្ថានកុងស៊ុលនៃព្រះរាជាណាចក្រកម្ពុជាប្រចាំនៅប្រទេសនោះ
។
ខ.ការរៀបអាពាហ៍ពិពាហ៍រវាងពលរដ្ឋខ្មែរ
និងជនបរទេសនៅកម្ពុជា
រដ្ឋាភិបាលរបស់ប្រទេសកម្ពុជាបានចេញអនុក្រឹត្យ
មួយលេខ ១៨៣ អនក្រ.បក ចុះថ្ងៃទី ៣ ខែវិច្ឆិកា ឆ្នាំ២០០៨ ស្តីពីការកំណត់បែបបទ
និងនីតិវីធិនៃការរៀបអាពាហ៍ពិពាហ៍រវាងពលរដ្ឋខ្មែរ និងជនបរទេស ។
គួរបញ្ជាក់ផងដែរថា ចំពោះអាពាហ៍ពាហ៍រវាងពលរដ្ឋខ្មែរ និងជនបរទេស ឬ ជនបរទេស
និងជនបរទេសដែលរស់នៅស្របច្បាប់នៅកម្ពុជា ត្រូវប្រព្រឹត្តទៅតាមច្បាប់នៃប្រទេសកម្ពុជា
[3]។
ម្យ៉ាងវិញទៀត ចំពោះជនអន្តោប្រវេសន៍
និងជនបរទេសដែលរស់នៅស្របច្បាប់នៅលើទឹកដីនៃព្រះរាជាណាចក្រកម្ពុជា
អាចរៀបអាពាហ៍ពិពាហ៍ជាមួយជនបរទេស ឬ ជនអន្តោប្រវេសន៍នោះបានដោយអនុវត្តតាមច្បាប់ស្តីពីអាពាហ៍ពិពាហ៍ដែលមានចែងនៅក្នុងប្រទេសខ្លួន
តែត្រូវសុំការអនុញ្ញាតច្បាប់ពីមន្ត្រីអត្រានុកូលដ្ឋានដោយប្រាប់ពីទីកន្លែង
និងពេលដែលខ្លួនរៀបអាពាហ៍ពិពាហ៍នេះឱ្យបានច្បាស់ ។ ពេលរៀបអាពាហ៍ពិពាហ៍ ប្តី
ប្រពន្ធ អាចទៅសុំចុះសៀវភៅអាពាហ៍ពិពាហ៍នៅស្ថានទូត ស្ថានអគ្គកុងស៊ុល ឬ ស្ថានកុងស៊ុលនៃប្រទេសខ្លួនប្រចាំនៅព្រះរាជាណាចក្រកម្ពុជា
ប្រសិនបើមាន ឬ សុំចុះសៀវភៅអាពាហ៍ពិពាហ៍នៅមន្ត្រីអត្រានុកូលដ្ឋានតាមច្បាប់នៃព្រះរាជាណាចក្រកម្ពុជាក៏បាន។
ការចុះឈ្មោះនៃជនជាតិបរទេសត្រូវសរសេរជាអក្សរឡាតាំងអមជាមួយអក្សរខ្មែរ
[4]។
ចំពោះនីតិវីធី ឬ បែបបទនៃការរៀបអាពាហ៍ពិពាហ៍ដែលមានធាតុផ្សំបរទេសនៅក្នុងទឹកដីនៃប្រទេសកម្ពុជាពិតណាស់
គឺត្រូវអនុវត្តតាមអនុក្រឹត្យលេខ ១៨៣ ដែលទម្រង់នៃការរៀបអាពាហ៍ពិពាហ៍ចែកចេញជាពីរដំណាក់កាលគឺដំណាក់កាលរដ្ឋបាល
(ក) និងដំណាក់កាលនៃការចុះបញ្ជីអាពាហ៍ពិពាហ៍ (ខ) ។
១. ដំណាក់កាលរដ្ឋបាល
ដំណាក់កាលនេះ
ពាក់ព័ន្ធភាគច្រើនទៅនឹងការបញ្ជូនឯកសាររបស់សាមីខ្លួនពលរដ្ឋបរទេសមក អាជ្ញាធរកម្ពុជា
។ ក្រសួងការបរទេសពិនិត្យ
និងផ្តល់យោបល់លើសំណុំឯកសារ ហើយជូនដំណឹងទៅសាមីខ្លួនជនបរទេសក្នុងរយៈពេលយ៉ាងយូរ
៥ ថ្ងៃការងារព្រមទាំងជូនដំណឹងទៅស្ថានទូត ឬ ស្ថានតំណាងវិញផងដែរ [5]
រួចបញ្ជូនសំណុំឯកសារទៅក្រសួងមហាផ្ទៃ ។
២.
ដំណាក់កាលនៃការចុះបញ្ជីអាពាហ៍ពិពាហ៍
អាពាហ៍ពិពាហ៍នឹងមានអានុភាពពេញលក្ខណៈច្បាប់បានលុះត្រាតែសាមីខ្លួនបុរស
និងនារី ចុះកិច្ចសន្យាអាពាហ៍ពិពាហ៍តាមរយៈការចុះបញ្ជីអាពាហ៍ពិពាហ៍ ដោយសាមីខ្លួនផ្ទាល់នៅចំពោះមុខមន្ត្រីអត្រានុកូលដ្ឋាន
នៃឃុំសង្កាត់ដែលសាមីខ្លួនទាំងពីរបានដាក់ពាក្យសុំរៀបអាពាហ៍ពិពាហ៍ដោយ នាំមកនូវសាក្សីគ្រប់ការចំនួន
០២ រូប ស្របតាមទម្រង់បែបបទនិងនីតិវិធីនៃការងារអត្រានុកូលដ្ឋាន [6]។
ចំណាំ ៖ អត្ថបទខាងលើនេះ រៀបចំឡើងដោយការសិក្សាស្រាវជ្រាវពីបទដ្ឋានផ្សេងៗដែលមាននៅក្នុងច្បាប់តែប៉ុណ្ណោះ ដូច្នេះនៅមានចំណុចខ្វះខាតជាច្រើនទៀត ដែលត្រូវបំពេញបន្ថែម ។ អរគុណចំពោះការ កែតម្រូវ និងបំពេញបន្ថែម ។
[1] មាត្រា ៣២ នៃអនុក្រឹត្យលេខ
១០៣ ស្តីពីអត្រានុកូលដ្ឋាន
[2] មាត្រា ៩៥៧ នៃក្រមរដ្ឋប្បវេណីកម្ពុជា
[3]មាត្រា ៣៣ នៃអនុក្រឹត្យលេខ ១០៣ អនក្រ.បក ចុះថ្ងៃទី២៩ ខែធ្នូ ឆ្នាំ២០០០
ស្តីពីអត្រានុកូលដ្ឋាន
[4]មាត្រា ៣៤ នៃអនុក្រឹត្យលេខ ១០៣ អនក្រ.បក ចុះថ្ងៃទី២៩ ខែធ្នូ ឆ្នាំ២០០០ ស្តីពីអត្រានុកូលដ្ឋាន
[5]មាត្រា ៧ នៃអនុក្រឹត្យលេខ ១៨៣ អនក្រ.បក ចុះថ្ងៃទី ៣ ខែវិច្ឆិការ ឆ្នាំ២០០៨
ស្តីពីការកំណត់បែបបទ និងនីតិវីធិនៃការរៀបអាពាហ៍ពាហ៍រវាងពលរដ្ឋខ្មែរនិង ជនបរទេស
[6]មាត្រា ១១ អនុក្រឹត្យលេខ ១៨៣ អនក្រ.បក ចុះថ្ងៃទី ៣ ខែវិច្ឆិការ ឆ្នាំ២០០៨
ស្តីពីការកំណត់បែបបទ និងនីតិវីធិនៃការរៀបអាពាហ៍ពាហ៍រវាងពលរដ្ឋខ្មែរនិង ជនបរទេស
No comments:
Post a Comment